หลังจากใส่เสื้อเชิ้ตตัวโปรด ผูกเนคไท และปิดท้ายด้วยสูทหรือแจ็คเก็ต สิ่งหนึ่งที่ผมไม่ค่อยเจอคนใส่กันสักเท่าไหร่ คือ “Pocket Square” หรือในสมัยก่อนเรียกว่า Pocket Handkerchief หรือผ้าเช็ดหน้าที่ใส่กันไว้ในกระเป๋าหน้าตรงอกฝั่งซ้ายของแจ็คเก็ต
หากย้อนกลับไปในสมัยก่อน ไอ้เจ้าผ้าเช็ดหน้านี้มันมีหน้าที่ของมันจริงๆ ก็คือเอาไว้เช็ดหน้าหรือเช็ดนู่นนี่นั่นจริงๆครับ พอเวลาผ่านไปความนิยมของผ้าเช็ดหน้านี้ก็ค่อยๆลดลงเรื่อยๆ การพกผ้าเช็ดหน้านี้ถือเป็น Sign หนึ่งของความเป็น Gentleman ที่เกิดมาจากว่าเราสามารถพกผ้าชิ้นนี้เผื่อไว้ให้คุณสุภาพสตรี ภรรยา หรือแฟนไว้ใช้ในกรณีที่ต้องการ
ณ ปัจจุบัน Pocket Square นี้ไม่ได้มีไว้เช็ดหน้าอีกต่อไป และหากเอามาเช็ดหน้ากันจริงๆก็คงจะไม่เหมาะสักเท่าไหร่ แต่มันกลับกลายเป็นหนึ่งใน Accessory ของสุภาพบุรุษที่สามารถใช้เป็นอุปกรณ์สำหรับการ “จบลุคทั้งหมด” หลังจากใส่สูทผูกเนคไทกันแล้ว
ในโพสต์ที่แล้วผมเปรียบเทียบเนคไทไว้ว่าเป็น “ผงชูรสของการเชื่อมโยงสีสัน” หากเปรียบเทียบในทำนองเดียวกัน Pocket Square เปรียบเสมือนว่าเราใส่น้ำตาล น้ำปลา หรือน้ำส้มสายชูเพื่อปรุงแต่งรสชาติอาหารครั้งสุดท้ายของจานนั้นหลังจากที่เราชิมอาหารแล้วรู้สึกว่า “รสชาติบางอย่างยังขาดหายไป”
ถามว่า Pocket Square จำเป็นมั้ย? ไม่จำเป็นเลยครับหากเราไม่ได้ชอบหรือยากจะใส่ ก็เหมือนกับการเลือกที่จะใส่สร้อย หรือกำไลข้อมือ ส่วนตัวสำหรับผม บางลุคไม่ได้อยากใส่ก็ไม่ได้หยิบมาใช้ ส่วนบางลุคพอแต่งออกมาแล้วยังรู้สึกว่า “จบไม่สวย” ก็สามารถเพิ่มสีสันจาก Pocket Square เข้าไป ทำให้ลุคดูซับซ้อนและกลมกล่อมมากขึ้นได้เช่นกันครับ
